Januari Cookalong: Smoothies

Omdat ik verschillende griepverschijnselen heb en geen deel wil worden van de huidige epidemie, besloot ik om voor onze cookalong een vitaminebom te maken. Zónder mijzelf te hoeven blootstellen aan het gure winterweer buiten.

Ik combineerde dus een aantal recepten van internet op basis van wat ik in huis had, zoals een eenzame kiwi en bananen die niet zo lekker zijn om uit de hand te eten. Dit is het recept:

Benodigdheden (1 persoon)

• 2 sinaasappels; uitgeperst
• 1 kiwi; geschild en in stukjes
• 1 banaan; gepeld en in stukjes
• 1 appel; geschild en in stukjes
• 2 scheutjes sojamelk (of andere plantaardige melk)
• optioneel: klein scheutje citroensap
• blender of keukenmachine

Bereiding
Gooi alles in de blender en pureer op vol vermogen tot een romige drank (ca. 30 seconden).

Voor sommigen is dit recept vast erg gewoontjes, maar ik had nog niet eerder een fruitsmoothie gemaakt. En met reden… Want ik vond vreselijk, zo’n dikke vruchtensmurrie om te drinken. Met wat extra rijst-kokosmelk (in plaats van soja) was het misschien beter te pruimen geweest, maar ik had geen zin om daarvoor een nieuw pak open te trekken. Dat is dus mijn eigen schuld. 😉

Als ontbijt is het ook niet afdoende. De banaan vult wel, maar er zitten verder zo weinig proteïnen en koolhydraten in dat ik al snel weer naar (knäcke-)brood met beleg greep. Toch maak ik wel eens een ontbijtsmoothie die erg goed bevalt. Het is een recept uit La Dolce Vegan! van Sarah Kramer:

Benodigdheden (1 persoon)

• 1 cup = 235 ml plantaardige melk; liefst rijst-kokos met een beetje soja
• 0.5 bevroren (!) banaan
• 0.5 eetlepel lijnzaadolie voor de omega-3
• 0.5 eetlepel ahornsiroop (maple syrup)
• 1.5 eetlepel tahin (sesampasta)
• optioneel: handje gewassen spinazie
• blender of huishoudmachine

Bereiding
Gooi alles weer in de blender en pureer tot een romige massa. Wanneer je spinazie gebruikt, is het handig om deze even eerst met de melk te blenden.

Verwennerij vind ik dit. En hiervoor ga ik dus de rest van de melige bananen gebruiken: ik laat ze bijna overrijp worden en vries ze dan gepeld en in stukken in. Mmmm, ik heb nu al zin in zo’n luxe begin van de dag. 😉

Wat is jouw favoriete smoothie?

Missie Courgettekoekjes geslaagd!

“Wat een leeg bord,” hoor ik jullie denken. Tja,het stond nog niet op tafel of mijn tafelgenoten sloegen hun slag! 🙂

Vorige week schreef ik een niet al te enthousiaste recensie over het Griekse kookboek A Vegan Taste of Greece van Linda Majzlik. Maar voordat het boek in de ruildoos kan moeten er toch wat meer receptjes uitgeprobeerd worden. Bijvoorbeeld… courgettekoekjes! Toen ik 21 jaar geleden vegetariër werd, was dat een van mijn eerste keukensuccessen en nu ben ik op zoek naar een kaasloze variant. Dat geldt helaas niet voor dit recept waarin een kaasvervanger gaat. Ben ik een beetje ‘teugen’ maar ik heb wél een potje staan.

De Griekse Kookgrrls Cookalong van dit weekend was dus de perfecte gelegenheid om het recept voor courgette fritters uit te proberen. Vooral ook omdat ik met 4 andere vrouwen in een Brabants huisje overnachtte en we (kuch, pluralis majestatis) hadden besloten tot een Mediterraan buffet. Dat deze burgertjes in de smaak vielen is wel duidelijk.

Het beslag maakte ik een dag van tevoren, meteen nadat mijn nieuwe keukenmachine was bezorgd. 🙂 Het deeg was hierdoor waarschijnlijk natter dan normaal. Thuis zou ik ze om die reden even door paneermeel hebben gerold, maar nu moest ik het doen met wat ik had. Gelukkig bleef de meerderheid van de koekjes heel — terwijl ik mij moest behelpen met een pan zonder anti-aanbaklaag op een vreemd fornuis! *succes*

Ik heb wel eens een tefalpan meegenomen naar een appartement, maar voor één nachtje vond ik dat een beetje onzin. Toch, een volgende keer… 😉

Deze courgettekoekjes zijn heel eenvoudig te maken. Zin om te proeven? Hier is het recept.

Griekse courgettekoekjes

Ingredienten
Ca. 12 stuks

• 225 gram geraspte courgette
• 1 gepelde en geraspte ui
• 1 teentje knoflook
• 50 gram paneermeel (zonder ei)
• 50 gram bloem
• 1 volle eetlepel nep-parmezaanse (te koop via internet)
• 1 volle eetlepel gedroogde peterselie
• zout & peper
• olijfolie om te bakken

Bereiding

Doe de geraspte ui en courgette in een kom, pers de knoflook erboven uit en meng de groenten. Voeg de paneermeel, bloem, nepkaas en peterselie toe. Meng goed tot een samenhangend deeg en maak op smaak met peper en zout. Vorm hiervan ca. 12 kleine burgertjes.

Verwarm ruim olie in een koekenpan. Bak de courgettekoekjes enige minuten aan beide kanten totdat ze goudbruin kleuren. Laat ze even uitlekken op keukenpapier en serveer ze dan warm, bijvoorbeeld met salade.

Dit lijkt me ook erg lekker met veganistische tzatziki. In de groententas zat deze week dille en ik heb nog een potje sojayoghurt in de koelkast staan dus… Dat wordt vanavond smullen!

Tapas voor de Spaanse Kookgrrls Cookalong

Op de dag van de tweede Kookgrrls’ Cookalong was mijn schoonmoeder jarig en zij vierde dat met een tuinfeestje. De perfecte gelegenheid om tapas te maken! Nu wilde ik ook al een plantaardige chocolade-frambozentaart bakken, dus bleef het verder beperkt tot twee Spaanse buffetgerechten:

• Pisto Manchego,
• groene gazpacho.

Het was de heetste dag van het jaar en de koude soep werd dan ook met gejuich ontvangen – veel gasten vroegen om een tweede portie! Het recept uit Puur Plantaardig (p.28) is vrij ruim: meer dan de aangegeven 4-5 personen. We konden iedereen dus naar tevredenheid bedienen.

Het recept op devegetariër.nl is trouwens -in tegenstelling tot wat er op de site staat- niet hetzelfde als dat in het boek. Maar hij klinkt wel lekker dus ik ga die zeker ook eens proberen. 🙂

Pisto is een Spaanse variant op ratatouille en wordt gemaakt van tomaten, paprika, ui, aubergine/courgette en olijfolie. De naam Pisto Manchego verwijst niet naar de bekende kaas (dit gerecht is van origine veganistisch) maar naar de regio waar het vandaan komt: La Mancha, ook bekend is van die wereldvreemde ridder met zijn knecht. 😉

Volgens het recept op Vegweb kan pisto koud of warm worden gegeten en ook op brood. Dat was toch een beetje anders dan ik me had voorgesteld, want het mengsel was te grof als smeersel én er ging aardappel in. Het was op zich best lekker want alle verse ingrediënten kwamen goed tot hun recht. Maar het gebrek aan kruiden maakte hem misschien ook een beetje saai, te gewoontjes. Een volgende keer zou ik dit gerecht zeker warm serveren en de aardappel weglaten, plus meer kruiden naar smaak toevoegen. Ik heb het recept hieronder maar meteen aangepast.

Pisto Manchego

Ingrediënten

• 1 grote ui
• 1 rode paprika
• 1 groene paprika
• 1 grote aubergine
• 1 courgette
• 500 ml gezeefde tomaat
• 3 el olijfolie
• 2 á 3 teentjes knoflook
• 100-250 ml water
• zout & peper
• optioneel: tabasco of chilivlokken
• andere kruiden naar smaak

Bereiding

Snijd alle ingrediënten in blokjes. Bak de ui en knoflook tot ze beginnen te kleuren en voeg een voor een de rest van de groenten toe. Doe de tomatensaus en een deel van het water erbij, goed mengen en op een zacht vuur laten sudderen tot de aubergine gaar is. Voeg zo nodig meer water toe om te voorkomen dat de saus te droog wordt. Maak op smaak met zout, peper en tabasco/chilivlokken en andere kruiden naar wens. Serveer met geroosterd brood of als bijgerecht.

Elders op internet las ik dat je pisto ook kunt gebruiken als vulling voor empanada’s. Dat lijkt mij een prima idee voor de volgende keer!

¡BUEN PROVECHO

Heel erg Spaans: Tortilla Española

Geen kookboek maar een Spaanse website is de bron voor dit recept. Ik heb er voor mezelf een dubbele opdracht van gemaakt. Zoek een traditioneel Spaanse recept en oefen er ook nog een woordje Spaans bij. Gelukkig vond ik een goed recept met veel foto’s ter verduidelijking, dat maakte het wat eenvoudiger. Het resultaat was geslaagd dus ik heb het waarschijnlijk goed begrepen :-).

Voor de tortilla heb je nodig:
1 grote ui, grof gesneden
450 gr. aardappel in plakjes
4 eieren
peper en zout
2 eetl. olijfolie.

Verhit de olijfolie in een grote koekenpan. Voeg de uien toe, de aardappelen er bovenop. Dat ziet er ongeveer zo uit.

Op een middelhoog vuur de uien en aardappelen bakken tot ze een lekker kleurtje krijgen.

Terwijl je op dat mooie kleurtje wacht, kluts je in een grote schaal de 4 eieren.

Als de aardappelen en de uien goed zijn, breng je ze over in een vergiet. Dan kan de overtollige olie eruit lekken. Eventueel kan je keukenpapier gebruiken.

Dan de essentie van de tortilla. Mijn docente Spaans had het al eens uitgelegd. De ui en aardappel gaan dan in de geklutste eieren. Dus NIET de eieren bij de ui en aardappel in de pan gieten.
Peper en zout naar smaak toevoegen en goed door elkaar mengen. Als de stukjes aardappel te groot zijn naar je zin, maak ze dan nu wat kleiner.

Doe een eetlepel olijfolie in een kleinere koekenpan. Een tortilla moet tenslotte niet te dun zijn. Als de olijfolie op temperatuur is kan het aardappel-ui-eimengsel in de koekenpan. Bakken op middelhoog vuur tot de bovenkant droog begint te worden. Dan kan de tortilla worden omgedraaid. Ik ben daar zelf niet zo handig in en heb daar twee borden voor gebruikt.

De tortilla is klaar als de temperatuur zo’n 70 graden is.

De tortilla kan onderdeel zijn van een hoofdmaaltijd maar is in stukjes natuurlijk ook een van de meest favoriete Spaanse tapas.

Eet smakelijk.

Geel en groen voor de Italiaanse Cookalong

Ik heb het klaargespeeld om voor onze allereerste Kookgrrls cookalong het (bijna) onmogelijke te doen: Italiaans koken zonder tomaat! Mijn broer zou trots op me zijn, want die houdt niet van die rode vrucht. De mediterrane landen zijn dan ook niet zijn favoriet, hoewel hij nu toch in Griekenland zit… 😉 Maar het gaat hier niet over mijn familie. Ik ben dol op tomaat en het is ook nog eens supergezond, dus er gaat zelden een dag voorbij zónder. Toch is dat precies wat er met de zaterdagse cookalong gebeurde!

Ons diner:

• olijventoastjes met verse spinaziepesto
• gele bietencarpaccio met pistachenoten en dadel-balsamicoazijn
• polenta’taartjes’ met in wijn gestoofde paddenstoelen
• gemarineerde courgette

Alles bij elkaar lijkt dit een hoop werk maar dat valt erg mee! Alle recepten zijn eenvoudig en snel klaar, alleen vragen de polenta en gemarineerde groente even planning.

De pesto was heerlijk en zal zeker vaker op tafel komen. Het recept deel ik verderop met jullie!

Over de polenta was ik ook erg tevreden maar de paddenstoelen vond ik nogal gewoontjes. Het waren kastanjechampignons en oesterzwammen, met rode ui gestoofd in bouillon en rode wijn: de smaak was door al het vocht vrijwel teniet gedaan. Volgende keer zou ik gewoon gemengde paddenstoelen opbakken met een sjalotje en dan afblussen met wijn. Op smaak maken met zout en peper en klaar.

De (75 gram) polenta zelf kookte ik ’s ochtends vast in knoflookbouillon van Merza. Toen hij gaar was deed ik er een eetlepel edelgist door en maakte hem verder op smaak met zout en peper, waarna ik hem in ingevette muffinvormpjes liet opstijven. ’s Avonds uit de vorm gehaald en zo’n 15-20 minuten op hoge temperatuur (ca. 250 ºC) in de oven opgewarmd: de buitenkant was lekker wat krokant en de binnenkant zacht.

De bietencarpaccio en gemarineerde courgette waren lekker maar hebben nog wat aanpassing nodig. De courgette smaakte ons net iets té sterk naar knoflook, hoewel dat misschien niet erg is als je hem nog verder verwerkt, bijvoorbeeld in een salade of simpelweg gecombineerd met tomaat. Voor een solo variant zou ik volgende keer gewoon wat minder knoflook nemen, of de teentjes niet persen maar in stukjes aan de marinade toevoegen. Het is een simpel recept dat je de dag tevoren kunt maken en ik zal binnenkort op Graasland posten!

De gele biet komt uit mijn groentepakket en ik at het pas één keer eerder. Toen had ik het gekookt en dan hebben gele bieten niet veel smaak. Ik kreeg dus de tip ze rauw te gebruiken. Maar nu vonden we ze wel te bitter, zoals rauwe chioggia biet. Met rucola erbij overheerst de biet misschien minder (en anders kun je hem vooraf nog met kokend water overgieten). De pistachenoten, preischeuten en zoete dadel-balsamicoazijn vormden in ieder geval een uit-ste-ken-de combinatie.

Na dit alles zaten onze buikjes zo vol dat we het geplande toetje van limoncello-sorbet met aalbessen maar hebben overgeslagen… Nou, dan moet het wel goed geweest zijn, toch?

Wat een zonnig & zalig maal!

Spinaziepesto

Ingrediënten

• 150 gram gewassen verse spinazie (ik nam wilde spinazie)
• 1 eetlepel pijnboompitten
• 1 gemiddelde teen knoflook (gepeld)
• 2 á 3 takjes basilicum (alleen het blad)
• 1 eetlepel lekkere olijfolie
• zout en peper naar smaak

Bereiding

1. Kook de spinazie met aanhangend water op hoog vuur al omscheppend tot de blaadjes geslonken zijn maar nog mooi groen. Dit duurt slechts enkele minuten. Laat de spinazie goed uitlekken.
2. Pureer de spinazie met de pijnboompitten, knoflook en basilicum.
3. Voeg de olijfolie toe. Eventueel kun je meer gebruiken als je dat lekker vindt.
4. Maak op smaak met zout en peper.

Voilá, een heerlijk zachte pesto!

Zomers Italiaans: Aardbeien Risotto

Genoeg fruit eten is en blijft een echte uitdaging voor me. Dus ik ben altijd op zoek naar creatieve manieren om fruit te verwerken. Ik kwam deze aardbeien risotto online tegen op het blog Italiaans koken met Antoinette. In de winter maakte ik al een keer een cranberry risotto en die was me heel goed bevallen, dus dit leek me wel wat. En lekker was het! Ik heb het recept wel wat aangepast. Zo gebruikte ik lente-ui ipv sjalot en liet ik de wijn weg omdat ik niet van koken met alcohol hou. Ik voegde er wat verse basilicum aan toe omdat aardbeien en basilicum een hele lekkere combinatie is. Klik hier voor het recept.

Voor een veganistische versie kan je de boter en de kaas op het einde gewoon weglaten. De risotto is dan wat zoeter maar nog steeds erg lekker. Of je gebruikt plantaardige boter en edelgist.

Tot de volgende cookalong? 🙂

Plantaardig maandag: romige basilicumdressing!

Hoewel deze basilicumdressing heerlijk romig is, komt er geen zuivel aan te pas! Heel geschikt voor deelnemers aan De Veggie Challenge dus. 🙂

Het supersimpele recept komt uit La Dolce Vegan! ~ Vegan Livin’ Made Easy van Sarah Kramer.

Ingredienten

• 120 ml zijden tofu*
• 3 el plantaardige olie
  (bijv. olijfolie, of gecombineerd met lijnzaadolie voor je omega-3)
• 1/4 cup (= 4 el /60 ml) verse basilicum
• 2 tl tamari of andere sojasaus
  (als je ketjap gebruikt kun je de suiker uit het recept beter weglaten)
• 1 tl rijstazijn
• 1/4 tl zout
• 1/4 tl suiker

Pureer alle ingredienten samen in een keukenmachine of met de staafmixer. En klaar is Kees Kokkie!

Wat je niet meteen gebruikt kun je in een (schoon) potje in de koelkast ruim een week bewaren. Ik doe er zelfs al langer mee. 😉

Deze dressing is niet alleen lekker in salade, maar ook als broodbeleg met bijvoorbeeld tomaat of avocado! En misschien ook wel op gekookte broccoli. Wat kunnen jullie nog meer mee verzinnen?

* Zijden of ‘silken’ tofu is zeer zachte tahoe, te koop in de natuurwinkel (merk Demeter – Taifun) en Oosterse toko. In dit recept kun je hem wel vervangen door andere zachte tofu maar niet door de ‘normale’ variant die je bijv. bij Albert Hein koopt en een stuk steviger is. Omdat zachte tahoe meer water bevat hij veel minder calorieën.

Frambozen-chocoladetaart

Met Pasen bakte ik deze frambozen-chocoladetaart, gebaseerd op een recept van de EVA-website. Hij was in één woord G-E-W-E-L-D-I-G!!!

Wil je hem ook eens proeven? Op Graasland staat precies hoe je hem maakt. Door de uitgebreide beschrijving (in Nederlands en Engels) lijkt het misschien een ingewikkelde taart, maar niets is minder waar! Hij vraagt alleen om een paar stappen — en dat is met de feestdagen juist wel zo handig.

Ik zoek nu een excuus om opnieuw te gaan bakken. 😉

Worteldip

Een van de lekkernijen waar ik regelmatig mee aankom op een verjaardag, picknick of ander ‘deel-etentje’, is Mediterrane wortelpuree.

Zo maakte ik ‘m deze kerst voor een mezze dinertje bij mijn schoonfamilie. Helaas vergat ik een foto te maken… En zoals altijd ging het schoon op, zodat ik deze week nogmaals de keuken in moest voor mijn dipje. Geen straf hoor, want het is zo klaar en ik lust het zelf ook graag. 🙂

Proeven?

Kook 250 gram wortels goed gaar en pureer ze in de keukenmachine of met een pureestamper. Meng met 2 eetlepels goeie olijfolie (extra virgine), 1 eetlepel citroensap of azijn en een klein teentje knoflook uit de pers. Roer er dan nog een 1/2 theelepel komijnpoeder door en breng het smeersel op smaak met harissa, cayennepeper of sambal en zout & peper. Zoute zwarte olijven zijn lekker als garnering maar helegaar niet onmisbaar.

Serveersuggesties vind je op Graasland, waar ik dit recept heb gedeeld in een Oudejaars ‘blog hop’ met o.a. Kookgrrls Janny en Cynni. Ook lekker met tortillapunten (alweer zo’n makkelijk recept), zoals wij deden tijdens een verjaarspicknick.

Manons zoete wortelpeterselieschotel

Omdat er wortelpeterselie in het groentenpakket zat, ging ik op zoek naar een recept. In een map met bewaarrecepten vond ik deze, als ik het me goed herinner ooit van smulweb geplukt. Ik heb het ongeveer volgens recept gemaakt, maar wel wat meer sinaasappelsap toegevoegd en bovendien verse thijm en rozemarijn uit de tuin gebruikt.

Het geheel viel bij de huisgenoten zeer in de smaak.

Zoete wortel-peterselieschotel

Voor 2 personen:
250g wortel, 200g wortelpeterselie, 1 ui, 2 eetlepels olie, snuifje tijm en snuifje rozemarijn, 2 eetlepels geroosterde pompoen- of zonnebloempitten, sap van 1/2 sinaasappel, peper naar behoefte

Snipper de ui. Schrob de wortelpeterselie en de wortels en snij ze in (schuine) plakjes. Fruit de ui met tijm en rozemarijn. Doe de wortelpeterselie en de wortel bij de ui en giet na 1 minuut het sinaasappelsap erbij. Doe de deksel op de pan en laat in 5 -10 minuten gaar stoven (zo nodig nog wat water toevoegen). Roer op het laatst de geroosterde pitten erdoor en bestrooi eventueel nog met een beetje versgemalen peper.

Bijdrage van Manon