Geel en groen voor de Italiaanse Cookalong

Ik heb het klaargespeeld om voor onze allereerste Kookgrrls cookalong het (bijna) onmogelijke te doen: Italiaans koken zonder tomaat! Mijn broer zou trots op me zijn, want die houdt niet van die rode vrucht. De mediterrane landen zijn dan ook niet zijn favoriet, hoewel hij nu toch in Griekenland zit… 😉 Maar het gaat hier niet over mijn familie. Ik ben dol op tomaat en het is ook nog eens supergezond, dus er gaat zelden een dag voorbij zónder. Toch is dat precies wat er met de zaterdagse cookalong gebeurde!

Ons diner:

• olijventoastjes met verse spinaziepesto
• gele bietencarpaccio met pistachenoten en dadel-balsamicoazijn
• polenta’taartjes’ met in wijn gestoofde paddenstoelen
• gemarineerde courgette

Alles bij elkaar lijkt dit een hoop werk maar dat valt erg mee! Alle recepten zijn eenvoudig en snel klaar, alleen vragen de polenta en gemarineerde groente even planning.

De pesto was heerlijk en zal zeker vaker op tafel komen. Het recept deel ik verderop met jullie!

Over de polenta was ik ook erg tevreden maar de paddenstoelen vond ik nogal gewoontjes. Het waren kastanjechampignons en oesterzwammen, met rode ui gestoofd in bouillon en rode wijn: de smaak was door al het vocht vrijwel teniet gedaan. Volgende keer zou ik gewoon gemengde paddenstoelen opbakken met een sjalotje en dan afblussen met wijn. Op smaak maken met zout en peper en klaar.

De (75 gram) polenta zelf kookte ik ’s ochtends vast in knoflookbouillon van Merza. Toen hij gaar was deed ik er een eetlepel edelgist door en maakte hem verder op smaak met zout en peper, waarna ik hem in ingevette muffinvormpjes liet opstijven. ’s Avonds uit de vorm gehaald en zo’n 15-20 minuten op hoge temperatuur (ca. 250 ºC) in de oven opgewarmd: de buitenkant was lekker wat krokant en de binnenkant zacht.

De bietencarpaccio en gemarineerde courgette waren lekker maar hebben nog wat aanpassing nodig. De courgette smaakte ons net iets té sterk naar knoflook, hoewel dat misschien niet erg is als je hem nog verder verwerkt, bijvoorbeeld in een salade of simpelweg gecombineerd met tomaat. Voor een solo variant zou ik volgende keer gewoon wat minder knoflook nemen, of de teentjes niet persen maar in stukjes aan de marinade toevoegen. Het is een simpel recept dat je de dag tevoren kunt maken en ik zal binnenkort op Graasland posten!

De gele biet komt uit mijn groentepakket en ik at het pas één keer eerder. Toen had ik het gekookt en dan hebben gele bieten niet veel smaak. Ik kreeg dus de tip ze rauw te gebruiken. Maar nu vonden we ze wel te bitter, zoals rauwe chioggia biet. Met rucola erbij overheerst de biet misschien minder (en anders kun je hem vooraf nog met kokend water overgieten). De pistachenoten, preischeuten en zoete dadel-balsamicoazijn vormden in ieder geval een uit-ste-ken-de combinatie.

Na dit alles zaten onze buikjes zo vol dat we het geplande toetje van limoncello-sorbet met aalbessen maar hebben overgeslagen… Nou, dan moet het wel goed geweest zijn, toch?

Wat een zonnig & zalig maal!

Spinaziepesto

Ingrediënten

• 150 gram gewassen verse spinazie (ik nam wilde spinazie)
• 1 eetlepel pijnboompitten
• 1 gemiddelde teen knoflook (gepeld)
• 2 á 3 takjes basilicum (alleen het blad)
• 1 eetlepel lekkere olijfolie
• zout en peper naar smaak

Bereiding

1. Kook de spinazie met aanhangend water op hoog vuur al omscheppend tot de blaadjes geslonken zijn maar nog mooi groen. Dit duurt slechts enkele minuten. Laat de spinazie goed uitlekken.
2. Pureer de spinazie met de pijnboompitten, knoflook en basilicum.
3. Voeg de olijfolie toe. Eventueel kun je meer gebruiken als je dat lekker vindt.
4. Maak op smaak met zout en peper.

Voilá, een heerlijk zachte pesto!